Kufe halkısın sen böylece. Susuzluktan kavrulmuş dudaklarımla son bir hücum için gücümü toplamaya çabalıyorum bense. Sırtımda çapraz asılı bir teber, göğsümde Hindistan cevizinden oyulma bir keşkül… Kaşım yok, bıyığım, saçım ve sakalım da. İSMAİL KILIÇARSLAN ‘Senin bana dönmeni nasıl beklediysem o gece memleketi de öylece bekledim’ cümlesini ögelerine ayırınca elimde …

Filistinli bir çocuk, nasıl taşı mermiye dönüştürdüyse, o da şiirini füzeye dönüştürmeliydi. Nitekim de öyle yaptı. 1988’de İntifada’nın birinci yıl dönümü münasebetiyle bu şiirini yayınladı. MUHAMMED BERDİBEK   İsrailoğullarından Davut/bir taşla devirdi Calut’u/şaşkın şaşkın gülümsedi sonra/‘ben küçücüğüm, o kocaman…/nasıl oldu bu?’/Ve Calut’un evine yerleşti İsrailoğulları/onun ayakkabılarını giydiler/onun sofrasında yediler/zamanla Calut’a …

Özgürlük, rasyonalite ve gerçekliğe dair sarsak fikirleri basit ezberlerden ibaret. Toplumun iplerinden kurtulmakla övünüyorlar, sömürgecilerin zincirlerine baş uzatarak. Bildikleri ekran nevalelerinden, gördükleri dayatmanın resimlerinden ve tanıdıkları tamtamcılardan ibaret. Hepsinde müthiş bir kent yobazlığı ve tabutta sergilenen cesetlere hayranlık. Mehmet MÜLTECİ Hayatın içindeyken yani gerçekten içindeyken dünya o kadar da yaşanmaz değil. Yağmur yağıyor, trafik …

Şöyle ki; halka inmeye çalışmayın azizim, halka çıkmaya çalışın. Tolstoy gibi yapın. Huzur orada. Halkın bilgeliğini hiç hafife almayın. Halka çıkarsan daha iyi anlayacaksın, Hegel’den duyamayacağın şeyi babaannenden duyarsan şaşırma sonra, Nietzsche’den mülhem değil köy kahvesindeki yaşlı amcanın hayat hakkında tespitleri. Sezgi de bizim, halk da değil yani. Şöylesi makbul, Tolstoyvari olsun hadi; sezgi …