öyle deme sen yine de, öyle deme
hepimizde onarılmamış bir hasar gizli
her seferinde üzerine basıp düşüyoruz
kalkamıyor üstelik bazılarımız: hayat bu

geçecek diyorlar, başka yöne bak, geçecek

yalnız ben anlıyorum gözlerindeki pusu
teskin etmesi gibi bir babanın kızını:
geçmeyecek aslında ama alışacaksın

bu şiirin eksik dizesinin ne olduğunu
imkanı yok söylemeyeceğim sana
burada başlayacak kıpkızıl çöl yağmuru
burada başlayacak o pörsümüş düello

sen hükmü bir kurşun verir sanacaksın
bense fısıldayacağım kulağına:
sıyırıp geçti sadece, elini bastır
ve kurcala kalbini yaşamak istiyorsan

KOPUZLA ÇALINAN

eksik bir ağrı saplanır gibi saplanıyorsun
kendime kapaklanıp düşerek
düşürerek tüm süngüleri
yenilmiş bir asker biriktiriyorum
o argın sabahlara

yenilmiş fakat
yanılmamış demeyi isterdim
orası uzun hikâye

tadını almak için iniyorum denize
eksile eksile kulaç, arta arta tuz
gide gide bir tavanın netliğine
benzeterek alnının tam ortasını
alnının tam ortasında
döne döne oynanan bir toy kurulu

kurulu fakat
kurumlu değil demeyi isterdim
o başka hikâye

ellerin, bir bebeğin ilk kez acıkması dünyaya

ÇARMIH

ne çemendir ne çiçektir diyor şarkıda
sırlanmış bir tedirginlik buluyorum tam orada
kaçalım diyorum, kaçıralım son treni
temmuzda biriktirdiğimiz cümle terleri
üşümüş çocukluğumuzun üzerine örtelim

örtelim ama bir tül gibi değil

sen sen sen a gülüm diyor şarkıda
tarayıp ördüğün saçlarını buluyorum tam orada
duralım diyorum, durduralım bu çılgınlığı
çıkarken evde unutulmuş bir eşya gibi
aklımızdan çıkaralım tüm güzel boşlukları

çıkaralım ama bir günah gibi değil 

BELKİ DE BİRDENBİRE

şahin düşsün diye ağa konulan o kuş sensin

sensin aydınlatsın diye kandile dökülen yağ
bereket olsun diye kanı akıtılan kuzu sensin
sensin dalında börtü böceğe ayrılan elma

ben seni anlatamam, kendimi sana hiç
belki şiir de yazamam bunları bitirince
bir dalgakıranın en uzak ucunda
yoruldum çok, hayatın anlamını arayamam

dizginleri kadere bırakılan o kısrak sensin
sensin hilebaz kalabalıkların en kederlisi
gülerek atlatmaya çalışan tüm vartaları sensin
sensin hayatın yanlış yerine atılan o bomba

‘ben seni anlatamam’ dedim
biliyorsun yalan bu
doğrusu şu olacaktı: ben sana anlatamam
çünkü çok güzel akıyor ırmağın 

                                                                  İSMAİL KILIÇARSLAN